ای که در دود مخدر کرده ای سیر و سفر این همه خواهد ز بهرت آن خر چیزی به سر
او همی خواهد که باشی در بلا ای مبتلا او همی خواهد نباشی در جهان ای بینوا
او نخواهد چیز خوب از بهر تو ای بی هدف او همی خواهد ز بهرت چیز بد ای بی هدف
او ترا چون در لجن افتاده ای کیفش دهد او چو بیند عاقلی عاصی شود رنجش دهد
او ببسته دست هر ضحاک آدم کش ز پشت او ببسته هر دهان حق طلب با زور و مشت
او نباشد زان نژاد آریا خوب جهان بلکه او باشد همان ملای مکار زمان
او چو بیند در مصیبت هر زن و مرد وطن را خوش بماند چون نداند او همی درد وطن را
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر