۱۳۹۱ شهریور ۴, شنبه

آیا کسی گریه کردن مرا زیر باران می بیند؟


من در حال محو شدنم، اما کسی صدایم را نمی شنود، آنچنان که صدای طپش قلب یک کودک در مقابل صدای رعد شنیده نمی شود، من در معرض غرق شدنم اما کسی دستم را نمی گیرد، زیرا که فریادم مانند اشکی است که در باران دیده نمی شود، من در آستانه تمام شدنم، اما کسی به من توجه نمی کند، آنچنان که نور ستارگان در برابر درخشش خورشید دیده نمی شود، من به سمت قهقرا می روم ولی کسی به فریادم نمی رسد،آنچنان که بوی چمن در معرض توفان به مشام نمی رسد من یک انسانم، تنهای تنها ،در پهنه این دنیا  محکوم به زوالم و تنها پرسشم این است که آیا دستی پیدا می شود که بعد از مرگم بر روی سنگ مزارم اسمم را حک کند؟  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر